Η ζωή στην πόλη είναι πολυάσχολη. Μοιάζει σαν όλοι να βρίσκονται σε διαρκή κίνηση. Να φτάσουν στη δουλειά, να πάνε στο μάθημα, να πάρουν καφέ, να φτάσουν έγκαιρα για τη συνάντηση, να βρεθούν με φίλους, να πάνε κομμωτήριο, να πάνε τον σκύλο τους κομμωτήριο, να πάρουν περισσότερο καφέ, να ψωνίσουν, να πάνε γυμναστήριο, να συναντήσουν φίλους μετά τη δουλειά, να βγουν για φαγητό και, τέλος, να γυρίσουν σπίτι. Εξουθενωτικό, έτσι δεν είναι;
Άνθρωποι σε όλη την πόλη προσπαθούν να πιάσουν τον στόχο των 10.000 βημάτων. Μιλάμε για πολύ περπάτημα και αυτό είναι υπέροχο, μόνο που όλο αυτό το πήγαινε-έλα καταντάει λίγο κουραστικό για τα πόδια σας. Για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στους ρυθμούς σας, θα πρέπει να τους φέρεστε ευγενικά και να φροντίζετε να έχουν την περιποίηση που τους αξίζει. Δυστυχώς, δεν μπορούμε όλοι να φοράμε τις άνετες παντόφλες μας στη δουλειά. Τα καλά παπούτσια της δουλειάς ή τα ψηλοτάκουνα που φοράτε όλη μέρα είναι ενδεχομένως ένα ακόμα εμπόδιο στην καλή υγεία των ποδιών.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τη Ζωή. Είναι καλλιτεχνική διευθύντρια σε μια εταιρεία υπηρεσιών ψηφιακού μάρκετινγκ. Κάποιες φορές της αρέσει να φοράει ψηλοτάκουνα παπούτσια στη δουλειά, επειδή δείχνουν υπέροχα και της τονώνουν την αυτοπεποίθηση. Γνωρίζει ότι μια απαιτητική μέρα φορώντας ψηλοτάκουνα μπορεί να καταπονήσει τα πόδια της, έτσι επιλέγει να τα φοράει τις πιο ήσυχες μέρες στο γραφείο. Αλλά για μισό λεπτό…φαίνεται ότι τα σχέδια άλλαξαν. Η πελάτισσα μόλις έφτασε στην πόλη και θέλει να κανονιστεί μια συνάντηση αυθημερόν προκειμένου να γίνουν κάποιες τελευταίες αλλαγές στην εκστρατεία. Αυτό σημαίνει νέες προθεσμίες, νέες συναντήσεις και πολύ περπάτημα πάνω-κάτω σε κατάσταση πανικού. Αρχικά, η Ζωή πρέπει να συναντηθεί με την πελάτισσα. Το ξενοδοχείο της είναι τρία τετράγωνα μακριά – σε πολύ κοντινή απόσταση για να πάρει ταξί ή μετρό –, έτσι η Ζωή επιλέγει να περπατήσει, αλλά το να καλύψει αυτή την απόσταση με ψηλοτάκουνα αποτελεί ομολογουμένως πρόκληση. Επιστρέφει περπατώντας στο γραφείο, κάθεται για 20 λεπτά και φεύγει ξανά για άλλη συνάντηση με τον σχεδιαστή αυτή τη φορά. Αρχίζει να νιώθει ένα μικρό κάψιμο στο αριστερό πόδι της, αλλά δεν υπάρχει χρόνος για να ασχοληθεί μαζί του. Παίρνει ταξί, αλλά επειδή η κυκλοφορία έχει διακοπεί λόγω έργων αναγκάζεται να περπατήσει πέντε τετράγωνα και τώρα ο πόνος είναι εντονότερος. Μέχρι το μεσημέρι, η Ζωή έχει εξουθενωθεί. Έχει βγάλει φουσκάλες και στα δύο πόδια και νιώθει απαίσια. Εάν φορούσε άνετα παπούτσια θα έτρεχε πάνω-κάτω και θα επέβλεπε την ομάδα της, αλλά αντ’ αυτού υποφέρει κλεισμένη στο γραφείο της και ψάχνει στα συρτάρια της για επιθέματα.
Μακάρι να είχε προνοήσει και να είχε ειδικά επιθέματα για φουσκάλες.
Οι φουσκάλες, ωστόσο, δεν είναι πρόβλημα μόνο των γυναικών που επιλέγουν ψηλοτάκουνα παπούτσια. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Πέτρο, ο οποίος είναι ο επιβλέπων μηχανικός σε ένα εργοτάξιο. Σήμερα, φοράει τις καινούργιες μπότες εργασίας του τις οποίες όμως δεν έχει προλάβει ακόμα να φορέσει πολύ ώστε να ανοίξουν. Η μέρα του περιλαμβάνει επιθεώρηση σε όλο τον χώρο του εργοταξίου για να βεβαιωθεί ότι είναι όλοι παρόντες, καθώς και ξενάγηση των αρχιτεκτόνων. Εκτός αυτών, πρέπει να βεβαιωθεί ότι οι προμήθειες έχουν αποσταλεί στα σωστά τμήματα, αλλά και να ξεναγήσει τους ιδιοκτήτες του κτιρίου. Οι μπότες έχουν μαζέψει σκόνη και κατάλοιπα από τις εργασίες, οι φουσκάλες κάνουν την εμφάνισή τους και ο Πέτρος το έχει καταλάβει. Αλλά δεν υπάρχει χρόνος για διάλειμμα για να ψάξει επιθέματα για φουσκάλες. Το υπομένει, αλλά όταν επιστρέφει σπίτι τα πόδια του είναι σε άθλια κατάσταση. Κρίμα που δεν είχε ειδικά επιθέματα για φουσκάλες στην εργαλειοθήκη του.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι φουσκάλες είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα που μπορεί να εμφανιστεί σε οποιονδήποτε και παρά το μικρό μέγεθός τους, είναι ικανές να σας εξαντλήσουν και να χαλάσουν τη μέρα σας. Φροντίστε να έχετε επιθέματα για φουσκάλες στο χαρτοφύλακα ή το συρτάρι του γραφείου σας, ώστε να μπορέσετε να αποτρέψετε την επιδείνωση μιας φουσκάλας ή να καταπραΰνετε τον πόνο που προκαλεί μια φουσκάλα που έχει ήδη εμφανιστεί. Έτσι, μπορείτε να σώσετε τη μέρα σας και να συνεχίσετε να περπατάτε απτόητοι.
